کنایه از زندگی کردن با آدم خشن و نفهم و غیرمنطقی است و ریشه آن به مجازاتی سنگین در ایام قدیم برمی گردد. جوال رفتن نوعی تنبیه و شکنجه بوده که در قدیم خودکامگان درباره محکومان اجرا می کردهاند. بدین معنی که محکوم را با سگ یا یک خرس در جوال میکردند. در آن فضای بسته، حیوان همجوال و همجوار برای نجات خود با چنگ و دندان انسان محکوم را هدف حمله خویش قرار میداد. برگرفته از «فرهنگ نامه امثال و حکم ایرانی»
.
6 دی, 1401 17:42